John Rooms

Lopen met gewrichtspijnen en toch sneller worden? Het kan.

Sinds kort moet ik aanvaarden dat ik artrose heb op mijn linker grote teen. Dat is balen. Door jarenlang te planken met een te stijf gewricht heb ik het gedeeltelijk zelf uitgelokt. Soit. Mijn kijk op hardloopschoenen is daardoor terug een bepaalde weg ingeslagen. Het heeft me moeite, studie en behoorlijk wat tijd gekost. Een beetje zoal Jimmy Connors . De laatste toptennisser die zijn houten racket inwisselde voor een nieuwer type uit kunststof.

Ik ben en blijf overtuigd dat een optimale techniek ontwikkelt wordt op een looppiste en met spikes aan je voeten. Dat is hardcore. Nog voordat er sprake was van barefoot lopen lopen atleten met minimalistische schoenen op een piste toptijden. Je loopeconomie wordt gepusht tot het uiterste. Die lijn heb ik doorgetrokken in mijn schoenenverhaal op de weg. Lichte schoenen, lage drop en zo weinig mogelijk demping om de contactinfo zo groot mogelijk en de contacttijd van de voeten met de grond zo laag mogelijk te houden. Daar blijf ik van overtuigd. Ik ben daardoor in het vak van de barefootlopers terecht gekomen maar het is genuanceerder dan dat. Het draait om een optimale loopeconomie op elk terrein en aan elke snelheid.

Helaas dus. Ondertussen heb ik ervaren dat de jaren hun tol hier en daar eisen en ik kamp met structurele ongemakken die mijn kijk bepalen. Zo ben ik dus op zoek moeten gaan naar een oplossing voor mijn voorvoetpijn bij het (vooral) afstoten. Newton Running was zeer lang een oplossing omdat zijn het voorvoetcompartiment als stimulerend gebruiken, dit heeft als zij-effect dat het optreedt als rocker.

Een rocker is een structuur voor ( early) of achter ( late) de transversale voetboog om het ‘schommelen’ van de voet te vergemakkelijken. Bij het neerkomen drukt de rocker de voorvoet ( early) licht naar omhoog waardoor het gewricht ontlast wordt en de overgang van midfoot naar forefoot vlotter gaat. Bij late worden de tenen ontlast bij het afstoten. Ook goed bij plantaire fasciitis.

Ondertussen is Newton Running in Europa moeilijk te krijgen, tijdelijk of definitief, en ging ik op zoek naar alternatieven. Niet in een winkel maar gewoon in mijn kast. Als maniak voor schoenen heb is behoorlijk wat modellen getest en daar ben ik in gaan snuisteren. Met als resultaat dan ik twee rockende hardloopmodellen heb ontdekt. De Hoka Carbon X2 en de Scott Pursuit Ride waar ik me weg kan. De Hoka heeft 5 mm drop en de Scott 8 mm. Beiden werken prima.

Sindsdien loop ik met rockende schoenen dus waardoor de pijn weg is. Het zij-effect is dat mijn tijden erop vooruitgegaan zijn. Daarvoor zie ik twee redenen. 1/ de pijn is er niet meer en dus ook de taakspanning om die pijn op te vangen is weg 2/ mijn looptechniek, ontwikkelt zoals hierboven beschreven, komt terug tot uiting met dit type van loopschoen. Het is dus een en en verhaal. Ik heb mijn basis gelegd op een piste met minimalistische schoenen en pluk daar nu dankzij rockende schoenen de pijnloze vruchten van.

U ziet, het is complexer dan het lijkt.

Coach

Lopen is simpel hé? Ik denk het niet.

Lopen lijkt eenvoudig. De ene voet voor de andere en je loopt direct 60 minuten. Sommigen gaan dat inderdaad kunnen. En die verhalen krijg je vermoedelijk te horen. Helaas zijn ze niet zo dik gezaaid en een lichte vorm van overdrijving is hen meestal niet vreemd. Grappig vind ik atleten die hun gemiddelden van een training overdrijven ( naar beneden uiteraard).

Maar laat ons eens praten over dat gemiddelde.

Wil je echt leren lopen en je lichaam aanvoelen dan is trainen op een gemiddelde snelheid de manier. En niet zomaar trainen zoals de vorige training. Nee. Dat gemiddelde lopen houdt rekening met opwarming en uitlopen. Dus wanneer je tempolopen doet, lange duurlopen, …. dan is het de bedoeling om telkens op dat gemiddelde uit te komen. Ik verklaar mij nader. Met mezelf als voorbeeld. Op dit moment is het gemiddelde van het merendeel van mijn trainingen 5’/K ( u kan dat nakijken op Strava). De uitzondering zijn mijn recuperatieve lopen. Hoe werkt dat nu? Ik wil bv. 40 minuten lopen. Dat is 8K à 5’/K. Ik start mijn eerste K rond 6 minuten. En de volgende gaat naar 5 minuten 30. De rest zal dan sneller moeten om aan 8K in 40 minuten te geraken. En zo doe ik iedere training. Neem een souplessetraining van 400-den. In en uit en recup tussen zal je snelheid over 400 meter naar een bepaald niveau drijven en je aantal zal daardoor ook bepaald worden. Je kan dus eindeloos variëren.

Trainen op een gemiddelde snelheid is een kunst. En het begin is om die snelheid juist in te schatten. Ik baseer mij op de minimale snelheid die ik wil lopen op een marathon. Wat is minimaal? De marathonsnelheid het dichtst bij mijn HR voor een LSD. U ziet. Deze methode vraagt wat inzicht.

Coach

Soepele voeten bewegen anders dan harde voeten

John Rooms

Bovenstaande uitspraak lijkt simpel maar is ze dat ook? Nee dat is ze niet.

Sinds je geboorte evolueren je voeten in een bepaalde richting. Overwegend zijn de voeten van een baby soepel en beweeglijk en geleidelijk aan groeien die en gaan in een bepaalde richting. Zolang het schoeisel dat gedragen wordt deze natuurlijke ontwikkeling niet belemmert, evolueren die voetjes zoals ze moeten evolueren. Ook dat klinkt simpel en logisch. En toch gaat het daar al verkeerd. Omdat zo’n babytje zelden op hun eigen ritme mag evolueren maar ‘een beetje’ geholpen wordt om bv. zo snel mogelijk rechtop te lopen en zogezegd beter mee te kunnen. Observeer eens de schoentjes die voor babytjes en peuters in de handel zijn. Hoeveel daarvan zien er soepel, breed en plooibaar uit met als enige doel de voetzool wat te beschermen? Dat valt dik tegen bij momenten.

En hoe ouder ze worden, zeker wanneer ze beginnen stappen, dan gaat het al vrij snel richting laarsjes, … omdat die enkeltjes toch wat steun nodig hebben toch? Help.

Zo evolueert je natuurlijke voetontwikkeling richting een ‘on-‘natuurlijke voetontwikkeling. Ik trek het een beetje op flessen, zo blijft het beter hangen.

Door die evolutie evolueert je natuurlijke voetmechanica richting een gestandaardiseerde voetmechanica. Een soort keurslijf waarin je voeten terechtkomen. En je verlaat het pad van de voor jou ideale voetmechanica. Met alle gevolgen van dien.

Niet getreurd echter. Je kan er wat aan doen. Door dagelijks je voeten te bewerken met een tennisbal, met oefeningen, met drukpunt-training. Ik beschouw het als mijn opdracht om daar lessen over in te blikken. Het zijn meestal vrij simpele oefeningen, dagelijks perfect te integreren in je routine, met als doel die voeten terug te brengen naar hun zo ideaal mogelijke voetmechanica. De cursus ‘Train het corpus van de voet’ komt binnenkort online.

Mail even john@footrooms.be als je op de hoogte wil gehouden worden.

Ik loop terug met demping

Sinds kort geniet ik ervan om met zachtere schoenen te lopen. Zachter dan ik tot voor kort gebruikte. Wie mij al langer volgt weet dat ik overtuigd ben dat het ontwikkelen van een prima loopstijl en dito voetafwikkeling gebeurt met hardere schoenen. Daarvan blijf ik overtuigd. Het komt je voetpositie, gebruik zwaartepunt, natuurlijke schokabsorptie en snelheid van uitvoering (lagere contacttijd) ten goede. Maar het is vaak ongemakkelijk, vreet meer energie en doet gewoon ook pijn wanneer je toch fout neerkomt. Enkel ben ik nogal bezig met loopstijl ontwikkeling en nam daarom die ongemakken erbij. Uiteindelijk hoort lopen wat ongemakkelijk te zijn op weg naar inzicht en een hoger rendement.

En plots loop ik dus met zachtere schoenen, Hoka Carbon X2 en Scott Pursuit Ride zijn er zo twee, en dat voelt lekker aan. Waarom? Omdat ik merk dat mijn voetafwikkeling klopt ( ze sluiten beiden zeer goed aan op mijn voetmechanica), ik hogere ritmes vlotter volhou omdat ze mij minder energie kosten. De impact verwerken gebeurt naar mijn gevoel nu efficiënter doordat die schoenen meewerken en het niet zoals bij een barefoot schoen volledig op energie van je voeten en lichaam moet gebeuren. Hetgeen toelaat om snelheden langer vol te houden. Bijkomend heb ik na een tempoloop geen pijnlijke benen, nog zo een plus.

Maak je geen illusies

Een kanttekening. Het ene is niet zonder het andere gegaan. De slinger ging eerst richting hard en oncomfortabel met als doel mijn lichaam optimaler te laten functioneren. Pas daarna ging de slinger terug naar het midden. Na 40 jaar hardlopen. In die volgorde. Ik hoop dat iedereen die deze post leest, dat onthoudt.

Maar ik maak mij geen illusies.

Bewegen wordt algemeen gezien als een opstap naar lichamelijke en geestelijke gezondheid.

Met hardlopen ga je bewust aan de slag om je lijf en geest onder te dompelen in fijne sensaties gekruid met ongemakken waar je mee leert omgaan. Sinds kort leg ik die aanpak duidelijker op tafel binnen mijn praktijk.

De aanpak richt zich volledig op haalbaarheid met aandacht voor mildheid voor onszelf. Het woord presteren komt in deze benadering niet voor. Wel het herwinnen van zelfvertrouwen, eigenwaarde, zelfliefde en vooral zelfcompassie.

Door specifiek het bewegen ( hardlopen) te omarmen werken we in op de neuroplasticiteit van de hersenen en kneden we ons brein met fijnere sensaties.

Persoonlijk geloof ik sterk dat het lichaam stimuleren en prikkelen het begin is van de weg naar verandering. De aanpak richt zich op iedereen die zich tijdelijk of voor een langere periode mentaal kwetsbaarder voelt. Dat kan zich uiten in een verminderd zelfvertrouwen, faalangst, stresstoename, … Hardlopen vanuit een mentaal beleven van de beweging helpt om de eerste stukjes van de puzzel te leggen.

Voor meer info rond deze vorm van coaching, bekijk je best het aanbod op footroomsrunning.academy.

Je lijf weet niet wat je aan het doen bent, je geest kleurt de inspanning

Mijn kijk op (loop-)coaching

Mijn begeleiding heeft als doel om jou op een  gezonde, efficiënte en natuurlijke manier te laten lopen. In het besef dat elke stap mentaal een impact zal hebben op je manier van kijken naar de dingen. Lopen is niet vrijblijvend. Dat is geen verplichting of een opdracht maar een keuze voor jezelf. Echt voor jezelf. Doe je het voor iets anders dan zal ontgoocheling je deel kunnen zijn. Door bewust te bewegen komen gedachten vrij die je nu eenmaal al zittend niet bereikt. In de Kracht van Hardlopen beschrijf ik de weg die ik heb afgelegd met dat hardlopen.

Lopen is mentaal. Je traint je lijf, je meet de evolutie, je kijkt naar je hartslag, je wattage, je VO2max. Toch observeer je iedere stap, elk stukje data en je koppelt daar een gevoel, een waarneming, een idee aan vast. Elke stap observeren zal je deel zijn. Dat ervaren is een kunst. Een kunst die naar mijn gevoel trainbaar en dus kneedbaar is. Een automatisme om je gedachten, ervaringen en emoties op te vangen en te gebruiken in je voordeel. Negatief denken kan iedereen en is heel eenvoudig. Het ontslaat je van alle verantwoordelijkheid. Weten dat positivisme het hoogste goed is en haalbaar voor iedereen is in het begin een oefening maar geleidelijk aan een automatisme, een kracht. Elk schema, elke training zal je uitdagen, je ervaart veel lichamelijk maar het zal je geest zijn die je leert omgaan met het trainen.

Om je hierbij te helpen heb ik een bijzondere aanpak uitgewerkt met drie specifieke formules:

• strength your experience
• stretch your mind
• stretch your run

De basisgedachte is altijd een optimalisatie van de beweging, het energieverbruik en de totale loopbeleving. En we huldigen het principe Less is More. Wat niet wil zeggen dat je geen kilometers zal lopen. Maar we maken ze liefst zo efficiënt mogelijk. De essentie is goesting hebben om te hardlopen en gericht willen trainen. Het niveau komt daarna wel.

Strength your experience

Een bijzonder begeleidingsplan gericht op gemotiveerde hardlopers, zowel vanuit beleving, prestatie als gericht op wedstrijden. In deze totaalformule staat alles in het teken van het hardlopen met zorg voor recuperatie (fysiek), mentaal bewustzijn en looptechniek.

De formule omvat:

1. loopschema aangepast aan je njveau en je doelstellingen
2. maandelijkse sessie reflexologie waarbij zowel de recuperatie als het intuïtieve aanvoelen van je energie aan bod komen
3. individuele loopsessie. Doel is om de juiste accenten in je trainingsschema te kunnen en blijven leggen. Dat kan techniek en fysiek zijn maar evengoed je mentaal welbevinden.
4. Voldoende overlegtijd tussen de trainingen en sessie door.

Deze aanpak komt op 295,00 euro/maand en vraagt een engagement van minimaal 6 maanden.

Elke hardloper ondergaat een aantal fases in zijn ontwikkeling tot atleet. Eerst wordt het je identiteit en ga je op zoek naar je limieten qua tempo, afstand of beleving. Met de bijhorende ongemakken en uitdagingen. Hierop speel ik in door je schema op weg naar je doel op te stellen en een eind ( letterlijk) mee te lopen.

Na verloop van tijd komen door het hardlopen vragen. Waarom dit? Waarom dat? En ga je kijken naar het geheel waarin dat lopen een rol speelt. Hierop speel ik in met intuitieve reflexologie waarin de belasting op je lichaam en het evenwicht tussen rechter en linker hersenhelft centraal staan.

Meestal lopen die verschillende evoluties parallel. Vandaar ook het volledige aanbod.

Stretch your mind

Een begeleidingsplan waar gewerkt wordt rond fysieke training en het mentaal overwinnen van de ongemakken die daaruit voortkomen.

Gericht op iedereen die gelooft dat het lichaam en fysieke inspanning bijdraagt tot het leggen van de persoonlijke puzzel. Het doel is zelfbewustzijn, zelfmotivatie, zelfcompassie en zelfinzicht. Het perfecte tegengif tegen overdreven perfectionisme.

De formule omvat:

1. loopschema aangepast aan je njveau en je doelstellingen
2. maandelijkse sessie reflexologie waarbij zowel de recuperatie als het intuïtieve aanvoelen van je energie aan bod komen
3. Voldoende overlegtijd tussen de trainingen en sessie door.

Deze aanpak komt op 195,00 euro/maand en vraagt een engagement van minimaal 6 maanden.

Voor een groot deel ligt deze loopmethode in de lijn van mijn eigen hardloopbeleving. Heb je De Kracht van Hardlopen gelezen en begreep je de zoektocht die ik daarin heb beschreven? Dan denk ik dat dit aanbod iets voor jou is.

Stretch your run

Een begeleidingsplan waar gewerkt wordt rond optimale looptechniek en overwinnen van twijfels rond prestatie en beleving.

Gericht op iedereen die gelooft dat het lichaam en fysieke inspanning bijdraagt tot het leggen van de persoonlijke puzzel. Het doel is jouw niveau hoger tillen dan wat je zelf voor mogelijk hield.

De formule omvat:

1. loopschema aangepast aan je njveau en je doelstellingen
2. maandelijkse individuele looptraining ( ofwel in Antwerpen ofwel in Kalmthout) waarbij de focus ligt op het ontdekken en uitbouwen van je natuurlijk loop-DNA.
3. Voldoende overlegtijd tussen de trainingen en sessie door.

Deze aanpak komt op 195,00 euro/maand en vraagt een engagement van minimaal 6 maanden.

Ik werk altijd op individuele basis. Ook naar bedrijven toe die inzetten op de mentale ontwikkeling en welbevinden van hun werknemers kan er een aanbod op maat worden uitgewerkt.

Hoe pak je het aan?

Om in te stappen in dit begeleidingsplan heb ik met jou een intakesessie ( intuitieve reflexologie) waarbij we accenten leggen en je basismotivatie benoemen. We bellen bij voorkeur om de afspraak te plannen.

Vanuit die sessie volgt een plan van plan van aanpak en we zijn vertrokken.

Een fijn traject richting ….

Coach

Het draait niet om je schema

Met bovenliggende uitspraak trap in een open deur in. Natuurlijk moet je regelmatig willen hardlopen en voor jezelf een doel hebben maar op zich is een schema opmaken geen rocket science. Dat wordt zo voorgesteld maar doe eens bv. een inspanningstest. Kans is reëel dat er gewoon een type schema in je verslag van de test verschijnt. Heb je een paar parameters dan kan je aan de slag. Ik wil daar niet neerbuigend over doen, maar het ook niet voorstellen als het summum voor je evolutie als atleet. Met AI heb je trouwens een detail mogelijkheid ( zie trainingpeaks) die je uit het hoofd onmogelijk kan verwerken.

Wat zo’n schema nooit zal doen is waarnemen hoe je beweegt. Je kan perfect een heel goeie test gedaan hebben met als gevolg een uitdagend schema waarbij je moet trainen op de toppen van je tenen. Het omgekeerde is ook waar. Je had tijdens die test een off day. Zonde van het geld en je resultaat/schema geeft niet de werkelijkheid weer. Soit. Daar kunnen we nog lang over bezig zijn. Daar zit het verschil.

Uiteraard maak ik schema’s. Maar dat zijn ALTIJD slechts leidraden. Die geven een richting aan en leggen accenten. Zoveel uithouding per week, zoveel souplesse, zoveel pittige prikkels, … Om je lijf in een richting te laten evolueren. Die worden aangepast afhankelijk van de aandachtspunten die nodig zijn in de richting van je doel. Het kan dus soms voor stukken zwaarder, soms lichter, soms gewoon minder over de hele lijn. Dat we meer metabole prikkels geven ( je energiehuishouding analyseren), ….

Maar de essentie ligt in het waarnemen:

• Waarnemen van hoe jij omgaat met een schema? Zowel mentaal als fysiek.
• Waarnemen hoe je beweegt ( daarvoor zijn de trainingen en de testen).
• Waarnemen hoe jij jezelf kan uitdagen.

Dat zijn een paar dingen die de essentie van de begeleiding uitmaken.

En nu besef ik ook dat ik vermoedelijk in een hoek kan terechtkomen waar ik ook in gezet werd door te pleiten voor barefootlopen als onderdeel van je trainingsopbouw. Soit. Het zij zo.

Coach

Opwarmen

Moet je nu opwarmen of niet, soms vermeldt de beschrijving het soms niet?

Klopt. Ik heb er me ook op betrapt dat ik het zelden doe, de opwarming beschrijven.

Daar zijn meerdere regels voor maar ik ga in deze post het principe uitleggen, wanneer warm je op en wanneer niet en wanneer heb je de keuze.

Sowieso bij een LSD of extentieve loop lijkt het mij niet nuttig. Daar vermeld ik het niet.

Bij een intensieve duurloop vermeld ik het ook niet om de reden dat voor mij snellere trainingen ook een component bevatten waarbij je lichaam opklimt naar een hoger ritme zonder daar echt op voorbereid te zijn. We hebben meestal als we een wedstrijd doen geen optimale opwarming. Laat staan de gelegenheid om het te doen. Ik denk hier aan de grotere events waar je in je vak moet staan 60 minuten op voorhand. Concreet indien ik een intensieve duurloop vermeld met een gemiddelde snelheid van 12 of 13 K/u ( om maar iets te noemen) dan start je rustig om de benen te doorbloeden, de eerste kilometer is voldoende, en zal je dus iets sneller moeten gaan in de volgende kilometers om het juiste gemiddelde te lopen. Bij een intensieve duurloop is dat vermoedelijk nog een beperkte opdracht. Vaak hanteer ik de term gestaffeld om je hierop attent te maken.

Dat principe hanteer ik ook bij een tempoloop. Je loopt dus vaak de laatste kilometer sneller dan de eerste. En dat is dus niet zo simpel. Indien je dat niet ziet zitten of wanneer ik het toch vermeld dan warm je 8 minuten op, gewoon lichtjes inlopen. Ideaal om toch kort op te warmen is wanneer je in de vroege ochtend gaat. Dan zijn je benen doorbloed. Langer lopen, genre 2 à 3 kilometer, is niet meer opwarmen tenzij je andere dingen gedaan hebt zoals versnellingen, licht tempostuk, etc. Louter 2 à 3 K lopen voor een tempoloop om zogezegd op te warmen is eigenlijk de duur van de training veranderen en een andere training doen. Op dit moment zitten er maar 2 atleten in de groep die een gedegen en specifieke opwarming kunnen uitvoeren.

Bij souplessetraining vermeld ik zelden of nooit een opwarming omdat de souplesse eigenlijk ook de opwarming bevat. Je leert je lichaam voelen en ontdekken hoe het reageert naarmate je meer herhalingen doet. Dat is een deel van de aanpak. Merken dat er wat verandert.

Bij echt snelheidwerk of tabata beschrijf ik de opwarming.

Jaarplanning

Is jaarplanning opmaken zinvol?

Voor je mij die vraag stel, hoor ik graag waar je ambitie ligt. En besef je ook beter dat uw geliefde coach jaren van zijn leven als echte atleet organiseerde op basis van zo’n jaarindeling met blokken wedstrijden, blokken passieve en actieve rust, blokken opbouw, blokken snelheidswerk, … We praten bij een jaarindeling zoals ik het zie over 52 weken indelen volgens een stramien waarbij er enkel vooraf afgesproken zijsprongen mogelijk zijn. Om het plan te laten slagen.

Achter een jaarplanning ligt een hoger doel, genre een marathon in 3 uur, een ultrarun à la UTMB, ….

Op dit moment werk ik met elk van jullie rond aandachtspunten gaande van bijschaven techniek, terugkeren na blessure, lopen van een goeie marathon, … en wordt er rekening gehouden met de gang van het leven en de training wordt daar in aangepast. De flexibiliteit is er op dit moment.

Zodra we een jaarplanning hanteren liggen de parameters op korte, middellange en vaak ook lange termijn vast. Mentaal is dat een andere insteek ( dat verzeker ik u) en ontgoocheling en faalangst loeren om de hoek. Oprecht blijf ik daar als coach van weg. Tenzij er redenen zijn om dit toch te proberen. Maar ook daar weer schets ik even de atleten waar ik dat voor maak en noem de namen.

Met Geert Ceuppens werd ik derde op het Belgisch Kampioenschap 100K in Zedelgem in 2019 en wonnen we ook de ultra in Texel.

En met Nicole Buytaert won ik bij de Masters de Crosscup en werden we Belgisch Kampioen Master indoor in Gent in 2015 op de 800 meter en brons op de 1500 meter.

Los van die voorbeelden, kan je ambitie nood hebben aan een gestructureerd plan. Dan hoor ik het oprecht graag maar weet dat een plan een engagement vraagt. Het is leuk op papier maar plots wordt het bedreigend als het in de praktijk letterlijk anders loopt.

Dus standaard ben ik niet happig op jaarplanningen. Het klinkt cool, het geeft een parfum van serieux maar achter de façade zitten vaak ontgoocheling, falen en desillusie.

Maar om af te sluiten nog een leuke noot. De crowdfunding voor mijn volgend boek, De Kracht van Hardlopen, staat stil bij de mentale impact van het hardlopen op ons zijn. Een andere kant van het lopen dat zelden belicht wordt maar super fijn is om over te lezen. Je hebt nog 3 dagen om je exemplaar te reserveren en mij ontzettend vooruit te helpen.

De kracht van hardlopen