Een manueel therapeut is per definitie hollistisch bezig en werkt toe naar een balans en een blijvend evenwicht. Deze aanpak is een absolute voorwaarde en iedereen die overweegt om met een manueel therapeut samen te werken dient deze basisgedachte mee te nemen in zijn keuze.
Maar een manueel therapeut is geen wonderdokter, hoed u dan ook voor de mooie voorstellingen van een genezing, ziek worden doe je niet zo maar en genezen vraagt ook tijd en de juiste kunde.
Daarvoor heb je vaak een traditionele arts nodig, iemand die inzicht heeft in de aanpak van symptomen, die meestal voorbijgaat aan de grondoorzaak maar er wel voor zorgt dat deze kan aangepakt worden.
Om dit uit te leggen een voorbeeld. Je breekt een been, je krijgt een keelontsteking. Voor dergelijke problemen is een acute aanpak gericht op de verstoring noodzakelijk. Daar zever je niet over, je spalkt een been, je geeft desnoods antibiotica om de keelontsteking op te vangen. Iemand die anders beweerd, loop daar aub. van weg.
Zodra het acute probleem verholpen is, komt een manueel therapeut op de proppen. Het verstoorde evenwicht, waar de breuk of de ontsteking uiteindelijk het symptoom van zijn, kan fundamenteel aangepakt worden. Vaak moet hier wel een openheid van geest aanwezig zijn om de aanpak van een manueel therapeut toe te laten.
Een aanpak die zoals reeds geschreven hollistisch is en die fundamentele onbalansen bloot legt en ontstrest waardoor herstel door het lichaam zelf kan volgen.
De beiden vullen elkaar dan ook aan, als yin en yang, en vanuit één visie de andere tegenwerken en minimaliseren is voorbijgaan aan de essentie van alles.
Niets kan louter op zichzelf staan, maar wordt maar herkenbaar wanneer het vergeleken wordt met iets anders. Daardoor vullen manuele therapieën en de traditionele geneeskunde elkaar aan.
John Rooms 