Gisteren zijn we met drie atleten gestart in de marathon van Rotterdam. Bij de start een flauw lentezonnetje en nog tamelijk fris. Ideaal weer zou je denken. Alledrie een beetje gespannen, Ronny omdat hij voor het eerst carboloading had geprobeerd ( een aantal weken geen koolhydraten en de laatste drie of vier dagen voor de marathon veel), erik had behoorlijk last van zijn voetzolen en ikzelf kon mijn voorbereiding op deze marathon maar tien weken geleden starten. Stipt om 10 uur vertrokken we voor 42 kilometer en 195 meter. Voor de start hadden we Ronny de les gespeld om te doseren en naar het einde toe te verdapperen. Hij moest vermijden om vol door te gaan van in het begin. Hetgeen hij ook deed, met een kleine dip een kleine vijf kilometer voor het einde, om uit te komen op een schtterende tijd van 3 uur 20 minuten ( acht minuten sneller dan in Amsterdam). Erik kreeg zoals gevreesd last van zijn voetzolen, moest daardoor Ronny laten gaan maar eindigde alweer in een heel mooie tijd van 3 uur 26 minuten ( een verbetering van twee minuten tov Amsterdam). Pittig detail, hij liep deze marathon zonder hartslagmeter of snelheidsmeter. Zeer waardevolle wedstrijd kan je dan wel zeggen. Ikzelf deed het een pak rustiger, realistisch doel voor mij met mijn beperkte voorbereiding was ergens tussen 3 uur 30 en 3 uur 45. Helaas steeg het kwik iets voor halfweg een 5 à 6 graden waardoor mijn vochtbalans plots verstoord geraakte. Drinken was niet meer voldoende en krampen werden mijn deel. Dit kan je best als atleet direct aanvaarden, een alternatief ritme zoeken en uitlopen in 3 uur 50 minuten. Alle drie enkel goeie herinneringen overgehouden aan ons ‘mannenweekend’ en een nieuw doel doemt stilaan op, deze keer in eigen land. De marathon van Brussel lijkt ons wel wat.
Uitslag / Result John Rooms