stress is een raar beestje, maar nog veel raarder zijn zij die geen stress hebben. dat kan gewoonweg niet.
toch is dat de weg die je moet bewandelen, gewoon je ding doen, in respect voor anderen, met aandacht voor wie je zelf bent, of wenst te worden.
helaas maken wij allemaal compromissen, met onze vrienden, onze job, ons gezin, onze club, … allemaal heel belangrijk en veeleisend. want het is eenvoudiger en vaak cooler om geen dingen te doen die tegendraads zouden kunnen lijken.
toch moet je foert zeggen en je gang gaan.
je hoeft daarom geen bom te leggen onder je huidige leven, alleen even afstand nemen van wat je aan het doen bent, is dat nu echt zo tof, zo belangrijk, … of knaagt er niet iets wat je echt zo willen maar wat je helaas nog niet kan.
de beste raad die ik je kan geven is, volg je hart, denk na over hetgeen achter je ligt, waar je nu in zit, en of je morgen daar nog wil zitten.
gezondheid zit hem uiteindelijk daar, ziek worden komt in essentie door ongelukkig zijn, bewust of net niet, door constant stress toe te laten, te aanvaarden, zonder stop te zeggen.
geen simpele opdracht, gewoon effe iets tussendoor om over na te denken.
john
John Rooms 