Een fijne kleine groep enthousiastelingen, een prettige locatie en lekker eten. De ingrediënten voor een geslaagd weekend waren aanwezig. Toch blijft het spannend om hardlopen, meditatie en yoga gebundeld over te brengen. Yoga dat lukt nog, maar meditatie. Waarom heb je dat nodig?
Behoorlijk wat invalshoeken zijn de revue gepasseerd. Hardlopen is nu eenmaal zoals het leven alleen korter, intenser en complexer soms ook. Ik deel er graag twee.
Your body doesn’t know your are running a marathon, your mind does is de eerste reden waarom.
Je gedachten maken je onrustig, je maakt ervaringen groter dan ze zijn, je focust op het negatieve op wat verkeerd kan gaan en je haalt zo je eigen potentieel onderuit. Je lichaam weet niet hoe ver je zal lopen, je geest kent elke meter en maakt zijn eigen verhaal. Een verhaal dat vertrouwen geeft maar evengoed je prestatie onderuit kan halen. Nochtans zijn er manieren om je weg te houden van die gedachten. Die gedachten komen toch, je kan ze best toelaten en omdraaien. Een ankermeditatie is zo’n middel. Je keert terug naar je ademhaling, je observeert bij onrust je linker- of rechtervoet, je kijkt naar je armbeweging. Alles is goed om je geest af te leiden. En je merkt spontaan dat dingen veranderen, rustiger worden.
The body has no intention of harming itself, your mind does.
We stellen onze doelen, we maken plannen en zijn gelukkig als een plan lukt. Intens gelukkig. En zijn de wanhoop nabij bij een DNF. We vinden ons op die momenten mislukt, gefaald en ervaren de opmerkingen van anderen als kleinerend, kwetsend. We zijn niet goed genoeg. Die geest heeft rare kuren als je resultaat tegenvalt.
Je lichaam draagt misschien de sporen van zo’n tegenvaller onder de vorm van een blessure, een overbelasting. Echter door te luisteren naar ons lichaam, te lopen volgens ons eigen kunnen, echt de juiste prikkels op training te geven verandert er veel en maken we ons lijf op een natuurlijke manier klaar voor het exploot dat in onze geest aan het rijpen is. Een LSD is een veelgenoemde training. Je moet afstand maken op een traag tempo om goed te worden. Enkel wat is een traag tempo? Onze geest loopt altijd sneller dan wat echt traag is voor je lijf. Nochtans is daar een praktisch middel voor, af te lezen op de meeste sporthorloges na je training. Je energieverbruik uitgesplitst in koolhydraten, proteïnen en vetten. Die laatste liggen best rond de 50% bij zo’n LSD, dan pas liep je op de juiste snelheid. De meesten liepen die weekend een LSD veel sneller.
Wil je meer weten? Er komen nog weekends. Oh ja. Volgen zou ik zeggen.
John Rooms 