soms is het nodig om gewoon eens dank u wel te zeggen.
dank u wel tegen de kansen die zich aanbieden, tegen de mensen die je mag ontmoeten, tegen de evolutie die je kan doen.
helaas gebeurt dit nog zelden, echt dank u wel zeggen. we zijn zo bezig met onszelf en onze agenda dat we niet meer stilstaan bij de kansen die we krijgen en de dingen die zich voordoen.
op het einde van de dag een rustmoment inbouwen en de geest over de dag laten dwalen als een sluier die een gevoel van geborgenheid geeft. dat kan iedereen eenvoudigweg proberen.
elke dag ademhalen, heel rustig, gelijkmatig in en uit, geeft de geest de mogelijkheid om te vertragen en tot rust te komen. eens tot rust, zie je de dingen anders, in een beter perspectief en plaats je alles veel vlotter.
dan pas zie je echt wat er allemaal gebeurd is en kan je dank u wel zeggen.
John Rooms 